غزل 251

شب وصل است و طي شد نامه هجر
سلام فيه حتي مطلع الفجر

دلا در عاشقي ثابت قدم باش
که در اين ره نباشد کار بي اجر

من از رندي نخواهم کرد توبه
و لو آذيتني بالهجر و الحجر

برآي اي صبح روشن دل خدا را
که بس تاريک مي‌بينم شب هجر

دلم رفت و نديدم روي دلدار
فغان از اين تطاول آه از اين زجر

وفا خواهي جفاکش باش حافظ
فان الربح و الخسران في التجر