غزلیات حافظ - غزل 147
غزل 147
نسيم باد صبا دوشم آگهي آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهي آورد
به مطربان صبوحي دهيم جامه چاک
بدين نويد که باد سحرگهي آورد
بيا بيا که تو حور بهشت را رضوان
در اين جهان ز براي دل رهي آورد
هميرويم به شيراز با عنايت بخت
زهي رفيق که بختم به همرهي آورد
به جبر خاطر ما کوش کاين کلاه نمد
بسا شکست که با افسر شهي آورد
چه نالهها که رسيد از دلم به خرمن ماه
چو ياد عارض آن ماه خرگهي آورد
رساند رايت منصور بر فلک حافظ
که التجا به جناب شهنشهي آورد
نسيم باد صبا دوشم آگهي آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهي آورد
به مطربان صبوحي دهيم جامه چاک
بدين نويد که باد سحرگهي آورد
بيا بيا که تو حور بهشت را رضوان
در اين جهان ز براي دل رهي آورد
هميرويم به شيراز با عنايت بخت
زهي رفيق که بختم به همرهي آورد
به جبر خاطر ما کوش کاين کلاه نمد
بسا شکست که با افسر شهي آورد
چه نالهها که رسيد از دلم به خرمن ماه
چو ياد عارض آن ماه خرگهي آورد
رساند رايت منصور بر فلک حافظ
که التجا به جناب شهنشهي آورد
+ نوشته شده در چهارم فروردین ۱۳۸۷ ساعت 7:32 توسط جمال پاریاب
|