ساختواژه هموندیProsodic Morphology
ساختواژه هموندیProsodic Morphology
مقدمه
وقتی ساختواژه واژگانی را بررسی می کنیم توجه اصلی تنها به پسوند وپیشوند افزایی است، در مدلی دیگر از ساختواژه علاوه بر پسوند وپیشوند افزایی به میانوند افزایی (infixing) نیز توجه می شود. برای آن که بتوان ساختواژه هموندی را شناخت، نخست باید واجشناسی خودزنجیرهایی (autosegmental phonology) را شناخت.
واجشناسی خود زنجیره ای
این نوع از واجشناسی صور متقدمی هم داشته است. (بنا به نقل گلد اسمیث1990)این نظریه واجی فرزند خلف واجشناسی زایشی است که اساس آن را چامسکی/هله در SPE (1968) مطرح کردند. صورت های متقدم آن را می توان در واجشناسی مکتب لندن وبعضاً در واجشناسی ساختگرای آمریکایی) Hockett) ملاحظه کرد. این نظریه چنین فرضیه سازی می کند،که نمود های واجی شامل چندین لایه(tiers) مستقل وموازی است (سطوح نمود=level of representation )
در واجشناسی زایا روساخت نمای واجی زیر بنایی (underlying phonological representation )را مشخص می سازد. نمای واجی خود از راه عمل کرد قاعده های واجی به صورت نمای صوتی ظاهر می شود که چگونگی تلفظ جمله را نشان می دهد... در واجشناسی زایا ، نظام همگانی اصولی که در زیر بنای ساخت آوایی همه زبانهای انسانی قرار دارد نیز مورد بررسی قرار می گیرد.(ساخت آوایی زبان، دکتر مهدی مشکوة الدینی ،مشهد:دانشگاه فردوسی،1377)
واجشناسی خود زنجیری نوعی از واجشناسی است که در تقابل با واجشناسی های زنجیری قرار می گیرد. واجشناسی های زنجیری مجموعه ای از نمود هایی است که شامل ترتیب های خطی زنجیره ها (یا مجموعه نامنظم مشخصات) و مرز هایی است که وابسته به ملاک های نحوی یا ساختواژی می باشند. برعکس دیدگاه خود- زنجیری(autosegmental) واجشناسی را به عنوان مجموعه ای ازلایه ها یا قشر هایی(Tiers) می نگرد که هر لایه ای متشکل از ترتب خطی(linear arrangement)زنجیره هاست(Segments)؛ این لایه ها به توسط ارتباط خط هایی که دلالت دارد بر این که چگونه همساخته شده اند(coarticulated) به هم متصل می شوند.
(A Dictionary of Linguistics and Phonetics, David Crystal)
http://www.sahbaii.blogfa.com منبع